Evet bloguma girme zahmeti yapıp bu yazıyı okuyan güzel insan ! Bu gün fazla normal ve sıradan olduğu için yazacak bir anımız yok maalesef. Yine de sevgili matematik sınavının canına okudum. İnek Bayan Yalnız Gücü ! Şuan odama kendimi kilitleyip kolamı yudumluyorum. Ne kadar keyifli gibi görünsem de aslında hiçte öyle değil. Normal bir insan olarak (anormal biri olabilirim ama konu sapmasın.) kendimi aşk acısı çeken ergenler gibi odaya kilitleyip yalnızlık şarkıları dinlemem. Tabii annem komşuları eve çağırmadığı zaman...
Nedir şu komşulardan çektiğim çektiğimiz ? Ansızın kapımızı çalıp tuz istemeleri, yakışıklı komşu çocuklarına pijamalı kapıyı açmam. Say say bitmez. Hatta hatırlıyorum karşımızda hala oturan bir çocuk var. Lise 2 sanırım. Tabii biraz da popüler biri. Bir gün kapımız çaldı. Bende tüm bıkkınlığım ile kapıyı açtım. Ve ''BUMMM''. Karşımda popüler komşumuz. Ama ben filmlerde olmadığımızı bildiğimden yüzüne kapıyı kapatma gibi saçmalık yapmadım. Annemi olağan sesimle haykırdım. Gerisini anneme bıraktım. Müziğimden rahatsız olan komşularımızda var tabii. İmalı imalı konuşmalar falan. Aslında Rihanna açıp (Demi Lovato ya da 5SOS, Eminem, Nirvana neyse uzatmayalım) ''Bu şarkı benden siz müzik zevki olmayan uranüslü komşularıma gelsin !'' demek istiyorum ama sadece istemekle kalıyorum şuan. 
En çok da şunu düşünüyorum ki bu komşular benim iğrenç sesime katlanıyorlar! Katlansınlar canım işleri ne ? Benim en iyi yanım arsız bela dinleyen bir komşuya sahip olmamam. Zaten o garip şeyi dinleyen biri olsa kapısına ''Girmeyiniz. Zehirlidir. Yok edebilir.'' gibi bir tabela asardım kesin. Ya da ''BY L.T.D Şirketi tarafından TSE damgalı uygunsuz ortam'' bu da olabilir. Her yazımdan sonuç çıkarıldığı gibi bundan da sonuç çıkarmalıyız. Sonucumuz şu; Asla ve asla müziğinden vazgeçme! Bir de komşuları da siktir et ! Kafana göre takıl şekerim !
0 yorum:
Yorum Gönder